Kiwi-Island
Door: Vincent
04 Juni 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Zoals ik al heb verraden in het vorige verslag, is Nieuw Zeeland adembenemend mooi als het aankomt op natuur en landschappen. Ook al gingen we de eerste weken met muts en al vaak vroeg onder de wol om ons op te warmen voor een vrieskoude nacht, het was elke dag wel een cadeautje om door de fabelachtige schoonheden van moeder natuur te rijden. De kou bracht ons echter niet alleen nadelen. Ze hield het massatoerisme op afstand en zorgde voor veel glasheldere dagen met betoverende vergezichten. Waar ik over de natuur alleen maar lovend kan zijn, zijn ook de inwoners over het algemeen zeer vriendelijk en bewust van het feit dat ze op een pareltje leven. Toch had ik het idee dat op een of andere manier bij veel mensen - ja, hoe zeg je dat - een steekje los zit. In positieve zin, maar toch. Of dat komt doordat Nieuw-Zeeland zo'n beetje het meest geïsoleerde land ter wereld is, weet ik niet. Het zou kunnen. Maar zoals gezegd, deed het verder niets af aan de reis door het land. We hebben onze dagen gevuld door, wanneer en waar het kon, veel te 'hiken' en kampvuurtjes te bouwen. Na drie weken over het hele zuidereiland rondgereden te hebben, sprong Bram, vlakbij het Abel Tasman National Park, nog even uit een vliegtuig. Met parachute, dan dan weer wel. Op 17 mei hebben we de prachtige overtocht naar het Noordereiland gemaakt en de dag erna de hoofdstad Wellington uitgebreid bezocht. Verder naar het noorden kwamen we in de thermische streken, waar vulkanen levend bruisen in de vorm van geisers en warmwaterbronnen. Als je je 10 jaar jonger wilt voelen, verwen jezelf dan, na een tijdje niet gedoucht te hebben, in een natuurlijk 'hotspring' midden in de wilde Nieuw-Zeelandse natuur. De crèmes van Nivea zijn er niks bij, neem dat maar van me aan. Als je dan ook nog een telefoontje krijgt van Rein met de boodschap dat hij de laatste 10 dagen nog even meereist, is het feest natuurlijk compleet. Volledig opgefrist reden we richting Taupo in het centrum van het Noordereiland om de enige echte Rinus de Rover op te halen. En we hadden ons geen betere afsluiting van de reis op het kiwi-eiland voor kunnen stellen: slap gelachen, interessant gediscussieerd en genoten van alle mooie praatjes. We laten hem helaas nog voor ruim een half jaartje achter en pakken zelf het vliegtuig om de Grote Oceaan over te steken. Vreemd eigenlijk, dat we nu, op 4 juni 's avonds, vliegen vanaf Auckland en op 4 juni 's middags in 'The City of Angels' aankomen. 2014 heeft voor ons zomaar een dagje extra in de aanbieding...!
Tot snel!
Vale.
Bram en Vin
-
04 Juni 2014 - 11:36
A.latini:
Wat weer een mooi verslag vincent.go dat het daar zo koud was had je dat gedacht. Hier alles prima.
Kus van ons -
04 Juni 2014 - 11:46
Marion:
lieve vin en bram, bedankt voor het laatste berichtje, nog heel veel plezier in Amerika en tot gauw.
liefs marion -
04 Juni 2014 - 16:47
Wouter Drewes:
Mooie beschrijving. Ik krijg zelf weer zin om die natuur op te zoeken. Ben benieuwd naar het vervolg. Groeten Wouter -
04 Juni 2014 - 20:01
Lianda Peetoom:
hoi hoi wat herkenbaar allemaal , geniet er nog maar lekker van groetjes ook van Jacques -
05 Juni 2014 - 08:58
Sandra:
Dank jullie wel. Brings back memories!
Wat een prachtige beelden schetsen jullie. Zo is het! -
08 Juni 2014 - 13:44
JPJ:
Hey Vincent en Bram,
ik ben benieuwd naar de foto's van Nw Zeeland; ik kom binnenkort langs om even alles te horen.
Rondje VS en dan weer terug. Gaat toch snel allemaal he....
gr Johan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
